Siedem cudów starożytnego świata jest jedną z pierwszych list podróży w historii. Pomysł stworzenia listy cudów architektonicznych powstał po podboju Aleksandra Wielkiego przez większość znanego świata w IV wieku pne, który dał greckim podróżnikom dostęp do cywilizacji Egipcjan, Persów i Babilończyków.
Greccy pisarze nie odnosili się do tych pomników jako „cuda”, ale raczej jako „najlepsze widoki” lub „rzeczy do zobaczenia” (theamata). Każda osoba miała własną wersję listy Siedmiu Cudów. Niektóre listy zawierają takie starożytne cuda, jak Mury Babilonu i Pałac Cyrusa, król Persji. Najbardziej znane są listy Antypatera z Sydonu i Filona Bizancjum, oba powstałe w II wieku pne. Obecnie tworzone są nowe listy siedmiu cudów świata, ale są to oryginalne cuda świata .
7. Mauzoleum w Halikarnasie
Mauzoleum w Halikarnasie zostało zbudowane między 353 a 350 rokiem pne dla Mausolusa, gubernatora Imperium Perskiego. Po śmierci Mausolusa Artemizja, jego żona i siostra (zwyczajem w regionie, by zachować władzę i bogactwo w rodzinie), postanowiła zbudować mu najwspanialszy grobowiec, strukturę tak sławną, że słowo Mausolus jest teraz eponimem dla wszystkie wielkie grobowce, w słowie mauzoleum. Konstrukcja była również tak piękna i wyjątkowa, że Antypater z Sydonu umieścił ją na swoich oryginalnych cudach listy światowej. Artemizja żyła tylko dwa lata po śmierci męża. Urny z prochami umieszczono w jeszcze nieukończonym grobie. Mauzoleum zostało zniszczone przez serię trzęsień ziemi w XV wieku. Pozostałe kamienie zostały wykorzystane do zbudowania potężnego zamku Bodrum.
6. Posąg Zeusa w Olimpii
Posąg Zeusa w Olimpii został wykonany przez greckiego rzeźbiarza Fidiasza około 432 pne. Siedząca statua, około 12 metrów wysokości, była tak duża, że „gdyby Zeus wstał, uderzyłby w dach świątyni, w której się znajdował”. Rzeźba siedząca na wspaniałym tronie drewna cedrowego, inkrustowana kością słoniową, złotem, hebanem i kamieniami szlachetnymi. W prawej ręce Zeusa znajdowała się mała statua koronowanego Nike, bogini zwycięstwa, aw lewej ręce złote berło, na którym wznosił się orzeł. Okoliczności jego ostatecznego zniszczenia są źródłem debaty: albo została przeniesiona do Konstantynopola, gdzie została zniszczona w pożarze w 475 roku, albo pomnik zginął wraz ze świątynią, gdy spłonął w 425 roku.
5. Latarnia morska w Aleksandrii
Latarnia morska w Aleksandrii została zbudowana między 280 a 247 rokiem pne na wyspie w Aleksandrii, aby nocą poprowadzić żeglarzy do portu. Latarnia zbudowana została z dużych bloków z jasnego kamienia i składała się z trzech etapów: niższego kwadratowego odcinka z centralnym rdzeniem, środkowej ośmiobocznej sekcji, a na górze okrągłego odcinka. Z wysokością szacowaną na 120 do 140 metrów (390-460 stóp), była jedną z najwyższych budowli na Ziemi od wielu stuleci. Latarnia morska została poważnie uszkodzona przez kilka trzęsień ziemi i całkowicie zniknęła w 1480 r., Kiedy sułtan Egiptu zbudował fort na miejscu latarni morskiej, wykorzystując niektóre z upadłych kamieni. Nazwa wyspy, na której została zbudowana, Pharos, w końcu stała się łacińskim słowem oznaczającym latarnię morską.
4. Świątynia Artemidy
Świątynia Artemidy w Efezie była grecką świątynią poświęconą Artemidy, bogini polowania, dzikich zwierząt i wielu innych rzeczy. Budowa trwała 120 lat, a ostatecznie została ukończona około 550 rpne. Zbudowany z marmuru był ulubionym cudem Antypatra z Sydonu. Młody człowiek imieniem Herostratus spalił świątynię 21 lipca 356 rpne, aby osiągnąć trwałą sławę. Oburzeni Efezjanie skazali Herostratusa na śmierć i zabronili każdemu wymieniania jego imienia, które najwyraźniej nie wyszło zbyt dobrze. Tej samej nocy rzekomo urodził się Aleksander Wielki. Świątynia została odrestaurowana, zniszczona przez Gotów i ponownie odrestaurowana. W 401 r. Świątynia została ostatecznie zniszczona przez tłum kierowany przez arcybiskupa Konstantynopola.
3. Wiszące Ogrody
Wiszące Ogrody Babilonu są najbardziej tajemnicami siedmiu cudów. Niektórzy historycy kwestionują nawet to, czy Wiszące Ogrody były prawdziwym dziełem czy twórczością poetycką z powodu braku ich dokumentacji w kronikach historii babilońskiej. Podobno ogrody zostały zbudowane przez babilońskiego króla Nabuchodonozora II około 600 rpne. Mówi się, że zbudował ogrody, by zadowolić swoją tęsknotę za żoną, która tęskniła za drzewami i roślinami swojej ojczyzny Persji. Diodorus Siculus opisał wielopoziomowe ogrody o wysokości 22 metrów (75 stóp) z maszynami do obiegu wody. Ogrody zostały zniszczone przez kilka trzęsień ziemi po II wieku pne.
2. Kolos Rodos
Zbudowany w latach 292–280 pne Kolos z Rodos był olbrzymim posągiem greckiego boga Heliosa, wzniesionym w mieście Rodos. Colossus został wykonany z brązu i żelaza i miał ponad 30 metrów wysokości, co czyni go jednym z najwyższych posągów starożytnego świata. Był to ostatni z siedmiu cudów, które miały zostać ukończone, ale pierwszy został zniszczony przez trzęsienie ziemi w 226 rpne Posąg rzucił się na kolana i upadł na ziemię. Faraon egipski zaproponował, że zapłaci za odbudowę posągu, ale wyrocznia Delphi sprawiła, że Rodowie obawiali się, że obrazili Heliosa i odmówili jego odbudowy.
1. Wielka Piramida w Gizie
Wielki piramidy wat Giza zbudowany jako grobowiec dla egipskiego faraona Cheopsa w okresie 20 lat kończącym się około 2560 pne. Składa się z około 2, 3 miliona bloków wapiennych transportowanych z pobliskich kamieniołomów. Bloki wapienia użyte do obudowy zostały wydobyte przez rzekę Nil. Gigantyczne granitowe kamienie znalezione w komnacie króla ważą od 25 do 80 ton i zostały przetransportowane z Asuanu, oddalonego o ponad 500 mil. Piramida o wysokości 146, 5 metra była najwyższą budową stworzoną przez człowieka od ponad 3800 lat. Wielka Piramida w Gizie jest najstarszym z siedmiu cudów starożytnego świata i jedynym, który przetrwał gniew czasu. Lub, jak mówi arabskie przysłowie: „Człowiek boi się czasu, ale czas boi się piramid”.
